Cierpliwość

Nie mogłam inaczej nazwać tego posta. Cierpliwość- tego uczą koraliki. Z drobnego maczku powstają rzeczy większe. Coś, co na początku jest niepozorne i bez kształtu, przekształca się w bransoletkę, koczyki, naszyjnik czy breloczek.

Poniższą bransoletkę zaczęłam robić niecały rok temu, po jednym z warszawskich spotkań koralikowych. Nauczyłam się wtedy płaskiego peyota i szczęśliwa wróciłam do domu wcielać w życie coś nowego. Znalazłam w internecie wzór, wzięłam się za dłubanie, w miarę szybko się uwinęłam i... bransoletka ze sterczącymi nićmi leżała parę ładnych miesięcy na półce, bo brakowało mi pomysłu na zapięcie. Dopiero wczoraj wieczorem siadłam i postanowiłam wreszcie ją dokończyć.

Nie bardzo chciała dać się sfotografować "na stojąco".

Tak wygląda rozwinięta. 

Po złożeniu.

Na białym tle :)

Na "nadgarstku". Zwinięty rulon papieru fantastycznie sprawdził się w roli ekspozytora ;)

Zbliżenie na zapięcie. Powtórzyłam pomysł zapięcia, który zastosowałam już w bransoletce Ulica Złota

Do wykończenia mam jeszcze parę innych szpargałów, które miesiącami z tęsknotą wyczekują własnych pięciu minut.